فرصت...

سلام 

خوبین؟چه خبراااااااااا؟ 

کم کم داره بوی پاییز میاد،بوی مدرسه ها،بوی درس وکتاب. 

فقط یک چیزش خیلی بده.اونم اینه که صبح زود ساعت۶صبح باید از خواب بیدار شی و تخت نرم و گرمو ول کنی وبری حاضر شی که بری مدرسه. وای که چه سخته ببینی همه خوابن و خودت هم با صدای بوق سرویست بیدار شدی و تازه میفهمی که خواب موندی.با صورت نشسته و صبحونه نخورده در حالی که دکمه های لباستو میبندی و میبینی که دکمه هاشو جا به جا بستی.کیفتو بر میداری و از در میری بیرون و ...متاسفانه سرویس داره میره. 

حالا بدو دنبال سرویس که بگی بایسته.بالاخره میری تو سرویس و اونم با چه وضعی

دوستانت بهت سلام میکنن و تو هم با بی حوصلگی جوابشونو میدی و یکدفعه یادت میاد که کتاب ریاضی رو جا گذاشتی.دیگه راه برگشت هم نداری و باید امروز بدون کتاب ریاضی بری مدرسه.وای خدا کی حوصله جواب دادن به معلم رو داره...اوفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

ولی همه ی اینها با همه ی خوبی ها و بدی ها یک روز میشن یک خاطره ودیگه  راه برگشت به اون زمانو نداری و فرصتی برای جبران گذشته نداری.پس از فرصتهات استفاده کن و اونا رو از دست نده که باعث پشیمونی و حسرت میشه...